VÓÓR HET GEBRUIK VAN DE STEENGROEVEN, ZEG DE KUST ALS EEN HLAND AFWISSELENDE ROTSEN, GRIND, ZAND EN WILDE VEGETATIE.

In 1897 stemde de maritieme inspectie in met de verspreiding van alle residukliffen en gaf toestemming voor een lozingslimiet op zee De oever schuift 80 meter op en vormt het huidige kiezelstrand.

Vanaf 1870, de eerste extracties van porfier leiden tot lozingen van steenresten die zich opstapelen, waardoor de site het uiterlijk van kliffen krijgt.

In 1897 ontstond er een conflict tegen de prud'homie des Pêcheurs Raphaëlois die hun netten komen opzetten van de Dramont, en het porfiergroevebedrijf overwogen verantwoordelijk voor de wijziging van de kustlijn.

Het afvoeren van reststoffen leidde tot kwaliteitsvermindering vissen en deed een kreek verdwijnen waar die was gevangen sardines en insecten.

Om een ​​einde te maken aan dit conflict, de maritieme inspectie legt een geldboete op aan de werkmaatschappij, evenals de aanleg van een kade in de baai van Poussaï in ten voordele van vissers en watersporters.

De haven van Poussaï werd opgericht in 1907.