Zbudowana na wyspie Île de la Cité Sainte Chapelle (zwana również Sainte-Chapelle du Palais) została specjalnie zbudowana, aby pomieścić Koronę Cierniową, fragment Prawdziwego Krzyża i inne relikwie Męki Pańskiej.

Pomnik godny przechowywania najpiękniejszych relikwii Na początku XIII wieku cesarz Baudouin II z Courtenay, ostatni cesarz Konstantynopola, pilnie potrzebował wsparcia finansowego. Aby uzyskać jak najszybszą pomoc, sprzedaje najcenniejszy ze swoich relikwii: Koronę Cierniową, czyli koronę, którą Jezus Chrystus złożył na głowie przed ukrzyżowaniem. W nadziei na znalezienie chętnego i sprzymierzeńca do rozpoczęcia nowej krucjaty, wyruszył w 1237 r. W długą podróż po Europie, podczas której spotkał francuskiego króla Ludwika IX. Jeśli ten ostatni nie chce rozpocząć nowej wyprawy, jest jednak bardzo zainteresowany Świętą Koroną i relikwiami złożonymi w Wenecji. W zamian za sumę 135 tysięcy funtów Korona Cierniowa została przywieziona do Francji i przybyła do Paryża w 1239 roku.

Następnego dnia odbywa się wielka uroczystość, podczas której relikwia zostaje umieszczona w kaplicy św. Mikołaja de la Cité. Trzy lata później do Paryża docierają dwie nowe relikwie sprzedane przez Baudouina II: relikwia Męki Pańskiej i część Prawdziwego Krzyża (krzyż, na którym Jezus miałby zostać ukrzyżowany). Uważane za bezpośrednich świadków historii Jezusa i jego ukrzyżowania, trzy relikwie będące w posiadaniu króla są przedmiotami szczególnie czczonymi przez chrześcijan. Dlatego Louis IX (Saint Louis) decyduje się umieścić te cenne relikwie w znacznie bardziej prestiżowym miejscu niż mała kaplica Saint-Nicolas. W ten sposób nakazał budowę nowej kaplicy w murach dawnego pałacu królewskiego na Île de la Cité, przeznaczonej specjalnie do przechowywania świętych relikwii.